قصه داغ دل شمع شنیدن دارد...رخ یار از کرم اوست که دیدن دارد
گل به دست صنمی مهرخ و پروانه به باغ...دردو هجران همه را شمع کشیدن دارد
بس که از دوری دلدار بگریید بمرد...همچو مرغان رها میل پریدن دار
به امید رخ پروانه پراز سوزو گداز...اخر این سوخته جان شوق رسیدن دارد
دل پراز خون و سراپای وجودش همه درد...اتش عشق دگر از چه دمیدن دارد
با دل نازک او هیچ کسی یار نشد...او به سرو چه کسی میل چمیدن دارد
یک دمی بزم بیارایدو خاموش شود...اهوی خسته چرا میل رمیدن دارد
عاشقان عاشقی از عشوه او آموزید...که ره عاشقی شمع گزیدن دارد
همه رفتند پی دیدن معشوق ولی...ماه این قافله کی قصد رهیدن دارد
آمد وهیچ ندیدیم اثر از او اما...همچنان داغ دل شمع شنیدن دارد
سلام بچه ها این شعر واسه یکی از دوستانه گفت بزارم توی این وبلااااگ که یه نظر خواهی کنیییییمممممم... سطح این شعر چطوره؟؟؟؟؟
منتظر جواباتون هستم.
یا علی
